"Dziś przedstawię mroczną stronę dubów. Panie i Panowie - King Earthquake i jego sound system. Nad kontrolą całego soundu czuwa Errol Arawak. Jego zabawa dźwiękiem zaczęła się około 1977 roku, wtedy to ochrzczono jego styl jako „trzęsienie ziemi” i jak najbardziej obrazuje to styl grania Errola. W setach granych przez King Eartquake można głównie usłyszeć jego własne, mroczne, dubowe produkcje i mistyczne teksty Erolla przepełnione miłością do Jah, które wypowiada w trakcie kawałków. W swojej działalności King miał przerwę, aby ostro zaatakować ponownie wraz z nadejściem 2000 roku. Grywa i grywał z najlepszymi sondami m. In Jah Shaką, Iration Steppas, Jah Tubbys oraz z Aba Shanti. W chwili obecnej Errol prowadzi audycję w Jam Radio, gdzie co tydzień raczy nas energetyczna dawką dubu. Wydał już pokaźną sumę czarnych krążków, w tym Eartqukae Dub Plate Chapter One. Płyta w całości dubowa bez wokali, której towarzyszy cały czas bas i mroczny klimat. Zawiera 10 kawałków w tym Tribulation http://mp3xclusive.com/release-ras-nyto-and-king-earthquake_-_tribulation-mp3-0x57b54.html , Death Row oraz Ancien Mystic, które są wizytówką soundu King Eartquake’a. Wejdź na mroczną stronę dubu i poczuj siłe basu!!!"
Film Dub Echoes został wybrany najlepszym filmem 3 edycji festiwalu Muzyka i Świat przez festiwalową publiczność. przy okazji przekazuję info na temat dvd: " Hello dub friends,
I'm happy to announce that Dub Echoes will be released on DVD on may 11, packed with extras, through Soul Jazz Records You can now pre-order your copy for ? 9.99 here: www.souljazzrecords.co.uk/releases/?id=13474 As you know, this is a totally independent project and your support is very important!
Jutro tj. 25 marca we wrocławskim klubie Włodkowica 21 rozpoczyna się polskie turnee Hornsmana Coyote. Mniej więcej rok temu ja i Nesta zagraliśmy naszą pierwszą imprezę jako Steppa Warriors właśnie obok Hornsmana we wrocławskim Łykendzie.
Jutro pojawiamy się ponownie obok niego - przed i po koncercie zaserwujemy trochę roots&culture i dubów.
Jarring Effects to najsłynniejsza francuska wytwórnia dubowa - pod swoimi skrzydłami ma m.in. Brain Damage, Ez3kiel czy High Tone jak i całą masę innych wykonawców, którzy muzycznie poruszają się w przeróżnych elektronicznych klimatach. Od jakiegoś czasu publikują darmowe kompilacje JFX Bits, dzięki którym można zapoznać się z muzyką dostępną w labelu. Do tej pory ukazały się 3 płyty (klikajcie na okładki)
Pierwszy, historyczny, całkowicie poświęcony festiwal dubowy w Polsce za nami. Wrażenia jak najbardziej pozytywne - formuła prezentowania różnych (czasem bardzo odległych od siebie) oblicz muzyki dubowej wg mnie się sprawdziła. Było mocno i psychodelicznie na Brain Damage (światła robiły swoje), jak i oldschoolowo na Adrianie i Little Roy'u (piękny głos w towarzystwie znakomitego dubmastera, który wie jak z wyczuciem dodawać efekty do wokalu). Było momentami ostrzej na Dubblestandart jak i niekonwencjonalnie na Igorze Boxx'ie. Była przestrzeń na Wszystkich Wschodach Słońca jak i mocny rytm i puslujące dęciaki na Aba Shantim. Dub zaserwowany na 6 różnych sposobów.
Brawa dla organizatorów, niestety frekwencyjnie nie było dobrze, co może negatywnie odbić się na zamiarze organizowania kolejnych edycji. Mam nadzieję, że ta garstka elitarnych ;) fanów dubu znów wypełni (tym razem całą) WWF w przyszłym roku.
To już jutro, jakby ktoś zapomniał ;) Pierwszy stricte dubowy festiwal w Polsce, cała noc różnorodnej muzyki, której wspólnym mianownikiem jest to 3-literowe słowo. Oby było nas dużo, żeby organizatorzy nie odpuścili w przyszłym roku.
Kto jeszcze nie zna tych składanek, niech szybko nadrabia zaległości bo na wrzesień planowana jest 3 część tejże serii! O całej idei powstawania tych płyt poczytać można tutaj.
Pora na prezentację ostatnich artystów, którzy wystąpią na Independent Dub Day.
Adrian Sherwood to jedna z ważniejszych postaci brytyjskiej sceny reggae i dub. Już jako nastolatek w czasie wakacji pracował dla wytwórni takich, jak Pama, a w wieku 17 lat był współzałożycielem labelu Carib Gems, gdzie nagrywał pierwsze duby z Prince Far I. Jako producent objawił się na albumie Creation Rebel "Dub From Creation" wydanym w kolejnej, założonej przez siebie wytwórni - Hitrun Records (wydał w niej w sumie 34 single, m.in. Carol Kalphat "African Land", Prince Far I "Higher Field Marshall". Hitrun wypuściło także pierwszą dubową serię Roots Radics "Dub To Africa").
W 1980 Adrian wraz z fotografem Kishi Yamamoto założył On-U Sound Records. Label ten ustanowił nowe standardy w produkcji dubu - przewinęła się przez niego armia artystów reggae, funku czy rocka (New Age Steppers, Singers & Players, Creation Rebel, Bim Sherman, Mark Stewart & Maffia, Judy Nylon, London Underground, African Head Charge, Dub Syndicate).
Wraz z gitarzystą Skipem McDonaldem, basistą Dougiem Wimbishem i perkusistą Keithem LeBlanc'iem Adrian zmontował zespół, który pojawiał się pod różnymi nazwami (najczęściej Tackhead).
W połowie lat 80-tych Sherwood stał się jednym z najbardziej znaczących producentów w muzyce i pracował z szerokim spektrum artystów, m.in. Depeche Mode, Einsturzende Neubauten, Simply Red, The Woodentops, Ministry. Stopniowo wciągał się też w klimaty industrialne, nagrywając z Cabaret Voltaire, Skinny Puppy, KMFDM i Nine Inch Nails. On-U sound pomogło w przełamywaniu barier między muzyką reggae a angielską sceną niezależną - punkiem, new wave.
W latach 90-tych label był nieco mniej aktywny, pojawiło się za to nieco reedycji na CD. W międzyczasie Adrian współpracował z przeróżnymi artystami - Sinead O' Connor, Primal Scream, Air, Asian Dub Foundation, oraz wydał dwa eksperymentalne albumy jamajskich klasyków - Bima Shermana (Miracle - Mantra records 1996) i Juniora Delgado (Reasons - Big Cat 1999). Wciągnął się także dwa kolejne projekty-labele - Green Tea i Pressure Sounds.
Wielkie zdolności Adriana zostały dostrzeżone przez Petera Gabriela, który zdecydował się na wydanie albumu Sherwooda "Never Trust a Hippy" w swojej wytwórni Real World Records (2003 rok). Wydanie debiutanckiej płyty zbiegło się w czasie z nową aktywnością Adriana - dubowym show na żywo, z żywym mixem i selekcją ścieżek na 24-kanałowej konsolecie. Na scenie wspierał go Ghetto Priest i inni goście. Miałem okazję załapać się na tą parę + córkę Sherwooda w poznańskim klubie Blue Note i było to kapitalne.
2003 rok to odrodzenie się On-U Sound - nowa organizacja, nowe studio i produkcje. Kompilacja Chainstore Massacre była pierwszą próbką nowego stylu wytwórni, kolejną - solowy album Ghetto Priesta "Vulture Culture". Adrian powołał także sub-label Sound Boy.
Drugi solowy album Adriana pojawił się pod koniec 2006 roku (ponownie w Real World Records) i zawiera 2 CD z niebanalną, nieszablonową muzyką, którą ciężko wrzucić do jakiejkolwiek szufladki. Na płycie pojawiło się mnóstwo gości, m.in. Lee Perry (kapitalny utwór otwierający płytę!), Dennis Bovell, Little Roy, Jazzwad, LSK, Bim Sherman, Samia Farah, Mark Stewart).
Trochę video:
Czas teraz napisać trochę o artyście, który będzie towarzyszyć Sherwoodowi na Independent Dub Day. Little Roy (Earl Lowe) urodził się w Kingston na Jamajce i wieku 13 lat nagrywał już w Studio One z Jackie'im Mitoo, a następnie trafił pod skrzydła Prince'a Bustera, który wydał jego pierwsze single. W 1969 Little Roy nagrał utwór osadzony w rastafari "Bongo Nyah" (dla Lloyd'a "The Matador" Daley'a), który odniósł wielki sukces komercyjny. Lata 70-te to okres, w którym artysta był pod dużym wpływem ideologii 12 Plemion Izraela. Lata 80-te to dość ubogi muzycznie okres Little Roy'a, natomiast kolejna dekada to szeroka współpraca z Adrianem Sherwoodem - pod skrzydłami On-U Sound Little Roy wydał albumy Longtime (1996), More From A Little (1999) i Packin' House (1999).
"Już niecały tydzień a nasze prezentacje dobiegają końca - dziś Dubblestandart z Austrii. Miałem już przyjemność ich zobaczyć na Reggae Dub Festiwal w Bielawie. Powstali na początku lat 90, na początku byli backing bandem dla Lee Perrego, Top Cata i Ari Up. W 2004 roku wydali bardzo dobry album "Heavy Heavy Monster Dub" w kolaboracji z takimi artystami jak Sly & Robbie, Dreadzone, Manasseh, Mad Professor, Keith Le Blanc, Seven Dub, Sounds From The Ground, Mikey Dread czy Carl Douglas. Z tym ostatnim nagrali mega kawałek z motywem kojarzącym się z filmami karate „Kung Fu Fighting”. Jak na dubową produkcje przystało prawie każdy kawałek ma swojego dub remixa, co dodaje płycie kolorytu. Na tej płycie znajdzie każdy coś dla siebie, bo i jest szaleństwo, melancholia i czilout, czyli dub i jego wszystkie oblicza. Zaś na płycie „Immigration dub” jest niesamowity remix „When I Fall In Love” Kena Bootha w dubowym sosie. A do tego „Wadada” - remix Dub Syndictae w wykonaniu Austraków to czad w iście metalowym stylu.
Śmiało wszystkim polecam ich występ, można się wyszaleć za wszystkie czasy bo grają dub z pazurem punkowym."
"Dziś przedstawię mroczną stronę dubów. Panie i Panowie - King Earthquake i jego sound system. Nad kontrolą całego soundu czuwa Errol Arawak. Jego zabawa dźwiękiem zaczęła się około 1977 roku, wtedy to ochrzczono jego styl jako „trzęsienie ziemi” i jak najbardziej obrazuje to styl grania Errola. W setach granych przez King Eartquake można głównie usłyszeć jego własne, mroczne, dubowe produkcje i mistyczne teksty Erolla przepełnione miłością do Jah, które wypowiada w trakcie kawałków. W swojej działalności King miał przerwę, aby ostro zaatakować ponownie wraz z nadejściem 2000 roku. Grywa i grywał z najlepszymi sondami m. In Jah Shaką, Iration Steppas, Jah Tubbys oraz z Aba Shanti. W chwili obecnej Errol prowadzi audycję w Jam Radio, gdzie co tydzień raczy nas energetyczna dawką dubu. Wydał już pokaźną sumę czarnych krążków, w tym Eartqukae Dub Plate Chapter One. Płyta w całości dubowa bez wokali, której towarzyszy cały czas bas i mroczny klimat. Zawiera 10 kawałków w tym Tribulation http://mp3xclusive.com/release-ras-nyto-and-king-earthquake_-_tribulation-mp3-0x57b54.html , Death Row oraz Ancien Mystic, które są wizytówką soundu King Eartquake’a. Wejdź na mroczną stronę dubu i poczuj siłe basu!!!"
Posty
